Zo, nu kennen we onze plaats ook weer, hier bij Rootstime. Zes, zeven weken nadat de “ernstige” media over deze verzamelplaat schreven, mogen wij ook aan de bak. En da’s niet eens erg: we zijn hier namelijk al heel lang zo goed als onverzadigbaar fan van de Grote Oostendenaar en we hebben dus een flink pak van de 18 tracks die hier verzameld worden in huis, maar toch voegt dit weer nog wat toe.

Menig uur met De Man gesleten in de Java, menige pint gedronken in de Daringman en elfendertig concerten meegemaakt en toch blijf ik met het gevoel zitten dat er meer in had kunnen zitten. Voor zijn Brusselse concerten -uitgezonderd de allerlaatste in de AB- durfde Arno het zich weleens iets te gemakkelijk te maken, maar als je hem buiten de grenzen van Brussel bezig zag, leek het telkens weer alsof hij vond dat hij een nieuw stuk territorium moest winnen en we hebben dan ook gigantisch straffe avonden beleefd, in zowat alle constellaties waarin Arno ooit op een podium verscheen.

Het leuke aan deze verzameling is dan weer dat ze enkele gaatjes opvult en vooral een beeld nalaat van de ongelooflijk gulle gast, die Arno kon zijn. Als je ziet wie allemaal in duetvorm staan te blinken, dan kun je alleen maar vaststellen dat hij buiten ons land nog vele malen groter was dan hier en dat hij nog veel hoger werd ingeschat. Overigens is de titel van de plaat, zelfs na ’s mans overlijden, typisch Arno. “Duettes” bestaan niet in ’t Frans, behalve bij Arno.

Hoe kun je anders verklaren dat, van Ray Davies tot Jane Birkin, van Stephan Eicher tot Mireille Mathieu, Van Ibrahim Maalouf tot Eddy Mitchell, van Brigitte Fontaine tot Hugues Aufray, toch allemaal echt grote namen in de (Franse) amusementssector, zowat iedereen ooit stond te springen om in duet te treden met Le Chevalier. De Jongere Belgen volgden, van Triggerfinger tot Zwangere Guy en van Karavan tot Starflam en over de relaties van Arno met BJ Scott en recenter met Stromae is al zowat alles eerder geschreven.

En dus kunnen wij ons tot de samenvatting beperken: wie al meerdere van deze duetten in huis heeft, zal de rest niet willen missen. Wie niet aan de helft komt, krijgt hier de kans om dat gemis weg te werken, maar voor iedereen geldt dat deze plaat, misschien meer nog dan ’s mans solowerk, aantoont hoe belangrijk deze Grote Mens werkelijk geweest is voor het muzikale landschap in en om onze hoofdstad. Onmogelijk hem te overschatten en, al zijn niet alle duetten van een zelfde hoog niveau, hier staat meer dan voldoende rauwe schoonheid om, om de moeilijkste luisteraar tevreden te stellen. Arno dood? Nee hoor ! Arno’s lijf is er niet meer, maar zijn muziek blijft, zeker weten !

(Dani Heyvaert)

Tracklist
1. Elisa w/ Jane Birkin - Arno
2. Ils ont Changé ma chanson w/ Stephan Eicher - Arno
3. La Paloma Adieu w/ Mireille Mathieu - Arno
4. Jean Baltazaarrr w/ BJ Scott - Arno
5. Moments w/ Ray Davies - Arno
6. Putain Putain Remix w/ Stromae - Arno
7. Las Paradis Perdus w/ Christophe - Arno
8. Just As You Are w/ Yael Naim & L’ONJ - Arno
9. J’aime La Vie w/ Triggerfinger - Arno
10. L’amour Suze w/ Starflam - Arno
11. Leche botte blues w/ Eddy Mitchell - Arno
12. Je Me Repose w/ Ibrahim Maalouf - Arno
13. Non Je Ne Regrette Rien w/ Zwanguere Guy - Arno
14. De Mots w/ Julien Doré - Arno
15. Supermarket w/ Brigitte Fontaine - Arno
16. Au coeur de mon pays w/ Hugues Aufray - Arno
17. Brussels w/ Karavan - Arno
18. Le Telephone Pleure w/ Alice On The Roof - Arno